باغ هوخ، کشاورزی تونلی را برای برداشت زودهنگام توت‌ها اتخاذ می‌کند.

در اوایل بهار سرد که بیشتر مزارع غیرفعال هستند، توت فرنگی و تمشک هوخ اورچارد با رنگ های زنده و عطرهای وسوسه انگیز خود می درخشند. این شگفتی کشاورزی جادو نیست، بلکه نتیجه فناوری نوآورانه تونل های مرتفع است که شیوه های سنتی کشاورزی را دوباره تعریف می کند.

هوخ اورچارد که در شمال شرقی ایالات متحده واقع شده است، برای مقابله با الگوهای آب و هوایی فزاینده غیرقابل پیش بینی، کشت تونل های مرتفع را اتخاذ کرد. این سیستم از تونل های پلاستیکی بزرگ و بدون حرارت استفاده می کند که ریز اقلیم های کنترل شده ای را برای محصولات توت حساس ایجاد می کند.

در مقایسه با کشاورزی سنتی در مزرعه باز، سیستم تونل مزایای متعددی را ارائه می دهد:

• حفاظت از آب و هوا: این سازه ها از محصولات در برابر باران های شدید، تگرگ و بادهای شدید که اغلب به توت های ظریف آسیب می رسانند، محافظت می کنند.
• فصل های رشد طولانی: تونل های مرتفع دمای گرم تری را حفظ می کنند و امکان کاشت زودتر در بهار و برداشت های طولانی مدت در پاییز را فراهم می کنند.
• بهبود کیفیت محصول: محیط های کنترل شده لکه ها را کاهش می دهند و توسعه طعم را در توت ها افزایش می دهند.
• کاهش استفاده از آفت کش ها: مانع فیزیکی هجوم آفات را به حداقل می رساند و روش های کشت ارگانیک بیشتری را امکان پذیر می کند.

در حالی که هر دو سیستم کنترل محیطی را فراهم می کنند، تونل های هوخ اورچارد با گلخانه های سنتی تفاوت قابل توجهی دارند:

گلخانه های سنتی معمولاً دارای سیستم های گرمایشی، سرمایشی و تهویه هستند که گیاهان در ظروف رشد می کنند. اگرچه دقیق هستند، اما این سیستم ها به ورودی های انرژی قابل توجه و هزینه های عملیاتی بالاتری نیاز دارند.

تونل های مرتفع به گرمایش خورشیدی غیرفعال و تهویه طبیعی از طریق پانل های جانبی قابل تنظیم متکی هستند. گیاهان به جای ظروف، مستقیماً در خاک رشد می کنند و توسعه ریشه طبیعی را حفظ می کنند و در عین حال مصرف انرژی را تقریباً 80٪ در مقایسه با گلخانه های معمولی کاهش می دهند.

هوخ اورچارد با Haygrove، یک شرکت فناوری کشاورزی مستقر در بریتانیا، برای پیاده سازی طرح های تونل ثبت شده خود همکاری کرد. این سازه ها که در اصل برای آب و هوای سرد و مرطوب انگلستان توسعه یافته بودند، در شرایط آب و هوایی متغیر پنسیلوانیا نیز به همان اندازه موثر بودند.

این همکاری در سال 2009 با کاشت آزمایشی تونل توت فرنگی و چندین رقم تمشک آغاز شد. عملکرد اولیه به اندازه کافی امیدوارکننده بود که گسترش را توجیه کند و تا سال 2011 یک تونل دوم انواع توت های اضافی و درختان گیلاس کوتوله آزمایشی را در خود جای داد.

نتایج مستند شده از پیاده سازی هوخ اورچارد عبارتند از:

• 30-45 روز زودتر برداشت در مقایسه با همتایان کشت شده در مزرعه
• 75٪ کاهش تلفات محصول مرتبط با آب و هوا
• 40٪ کاهش در نیاز آبیاری از طریق کاهش تبخیر
• دوره های تولید پاییز طولانی برای انواع خاصی از توت ها

با افزایش تغییرات آب و هوایی، کارشناسان کشاورزی پیش بینی می کنند که سیستم های کشت محافظت شده مشابه بیشتر مورد استفاده قرار گیرند. موفقیت هوخ اورچارد نشان می دهد که چگونه تکنیک های نوآورانه کشاورزی می توانند همزمان به چالش های تولید، نگرانی های زیست محیطی و تقاضای بازار برای توت های با کیفیت عالی رسیدگی کنند.

این عملیات همچنان در حال اصلاح روش های خود است و اخیراً با کاشت سبزیجات بین گیاهان توت جوان برای بهینه سازی استفاده از زمین در سال های استقرار آزمایش می کند. این عمل جریان های درآمدی اضافی را در حالی که توت ها به بهره وری کامل می رسند، فراهم می کند.