کشاورزان نپالی از کشت تونلی برای مقابله با تغییرات اقلیمی استفاده می‌کنند.

تصور کنید که رویدادهای آب و هوایی شدید، کشاورزی سنتی را تهدید می کند و در عین حال نگرانید که سبزیجات را روی میز خود بگذارید. یا خود را به عنوان یک کشاورز تصور کنید که به دنبال روش های قابل اطمینان برای محافظت از محصولات در برابر شرایط سخت و در عین حال حفظ عملکرد است. در نپال، یک راه حل نوآورانه و در عین حال بسیار ساده - کشاورزی تونلی - به جوامع کشاورزی کمک می کند تا بر این چالش ها غلبه کنند و معیشت خود را بهبود بخشند.

نپال که در امتداد دامنه های جنوبی هیمالیا قرار دارد، در میان آسیب پذیرترین مناطق جهان در برابر آب و هوا قرار دارد. جوامع روستایی که به کشاورزی وابسته هستند، بیشترین آسیب را از الگوهای آب و هوایی فزاینده نامنظم متحمل می شوند. تابستان های سوزان، زمستان های یخبندان و مه های مداوم، رشد محصولات ضروری مانند گوجه فرنگی و پیاز را مختل می کند و ناامنی غذایی هشداردهنده ای ایجاد می کند. برای کشاورزان نپالی، حفاظت از برداشت هایشان به یک اولویت فوری تبدیل شده است.

کشاورزی تونلی به عنوان یک پاسخ مبتکرانه به این فشارهای آب و هوایی ظهور کرد. این تکنیک کنترل ریز اقلیم شامل ساخت سازه های ساده پوشیده از پلاستیک است که شبیه گلخانه های کوچک هستند. این تونل ها محیط های رشد پایداری ایجاد می کنند که نوسانات دما را کاهش می دهد - یک تغییر دهنده بازی برای مناطق میانی تپه ای محروم نپال که در آن مقرون به صرفه بودن و سادگی بسیار مهم است.

1. محافظت از محصولات در برابر آب و هوای شدید:
   مزیت اصلی تونل ها در قابلیت های حفاظتی آنها نهفته است. در طول تابستان، پوشش های پلاستیکی نور خورشید شدید را پراکنده می کنند، دمای داخلی را کاهش می دهند و از آسیب گرما جلوگیری می کنند. آنها به طور همزمان تبخیر آب را کاهش می دهند و رطوبت خاک را در طول خشکسالی حفظ می کنند. در زمستان، سازه ها عایق سرمازدگی را فراهم می کنند و در عین حال محافظت در تمام طول سال در برابر باد، باران و آفات را ارائه می دهند.
2. امکان تولید خارج از فصل:
   این ریز اقلیم ها به کشاورزان اجازه می دهد تا فصل های رشد سنتی را به چالش بکشند. گوجه فرنگی و فلفل - که معمولاً محصولات گرمسیری هستند - می توانند در داخل تونل های زمستانی رشد کنند و قیمت های بالایی را در بازار به دست آورند. برعکس، سبزیجات فصل سرد با موفقیت در طول موج گرما در تابستان رشد می کنند. این انعطاف پذیری فصلی، عرضه مواد غذایی را متنوع می کند و در عین حال درآمد مزرعه را افزایش می دهد.
3. افزایش چشمگیر عملکرد:
   محیط های کنترل شده رشد و بهره وری گیاهان را تسریع می کنند. هنگامی که با تکنیک های کشاورزی دقیق مانند آبیاری قطره ای و کوددهی هدفمند ترکیب شود، کشاورزی تونلی معمولاً عملکرد سبزیجات را 30٪ یا بیشتر در مقایسه با کشت در مزرعه باز افزایش می دهد - یک مزیت اقتصادی قابل توجه برای کشاورزان خرده پا.
4. کاهش خطرات کشاورزی:
   برای کشاورزان معیشتی، یک رویداد آب و هوایی فاجعه بار می تواند کل معیشت یک سال را از بین ببرد. سازه های تونلی یک شبکه ایمنی قابل اعتماد ارائه می دهند و تداوم برداشت را حتی در شرایط آب و هوایی شدید تضمین می کنند. این کاهش ریسک برای ثبات اقتصادی روستایی و امنیت غذایی حیاتی است.
5. ترویج توسعه پایدار:
   فراتر از مزایای فوری، کشاورزی تونلی شیوه های مسئولانه زیست محیطی را با کاهش اتکا به ورودی های شیمیایی تشویق می کند. گسترش این فناوری صنایع جانبی مانند تولید پلاستیک و خدمات ترویج کشاورزی را تحریک می کند و فرصت های شغلی گسترده تری را در مناطق روستایی ایجاد می کند.

در حالی که بسیار موثر است، کشاورزی تونلی به مدیریت دقیق نیاز دارد. کشاورزان باید بر تکنیک های تهویه، کنترل رطوبت و مدیریت تلفیقی آفات مسلط شوند. انتخاب فیلم های پلاستیکی و طرح های تونلی مناسب با شرایط محلی نیز موفقیت را تعیین می کند. آموزش مناسب تضمین می کند که این سازه ها پتانسیل کامل خود را ارائه می دهند.

با تشدید تغییرات آب و هوایی، تجربه کشاورزی تونلی نپال درس های ارزشمندی را برای کشورهای در حال توسعه در سراسر جهان ارائه می دهد. این فناوری در دسترس و مقیاس پذیر نشان می دهد که چگونه نوآوری می تواند آسیب پذیری را به انعطاف پذیری تبدیل کند - یک تونل پوشیده از پلاستیک در یک زمان.