تصور کنید برداشت سبزیجات تازه در دل زمستان - این دیگر یک رویای دور نیست. ظهور فناوری کشاورزی تونل های مرتفع، این چشم انداز را به واقعیت تبدیل می کند. آنچه که یک ساختار کشاورزی ساده به نظر می رسد، پتانسیل قابل توجهی برای تغییر سیستم های تولید غذای ما دارد.
تونل های مرتفع، به عنوان سازه های کشاورزی کم هزینه و با راندمان بالا، در بین کشاورزان در سراسر ایالات متحده و در سطح جهان در حال افزایش محبوبیت هستند. این سازه ها نه تنها از محصولات در برابر آب و هوای سخت محافظت می کنند و فصل های رشد را طولانی می کنند، بلکه کیفیت و عملکرد محصول را نیز به طور قابل توجهی بهبود می بخشند. سرویس حفاظت از منابع طبیعی (NRCS) وزارت کشاورزی ایالات متحده از کشاورزان از طریق برنامه هایی مانند برنامه مشوق های کیفیت محیطی (EQIP) حمایت می کند و پذیرش این فناوری نوآورانه را تسریع می بخشد.
در حالی که ممکن است شبیه به هم به نظر برسند، تونل های مرتفع اساساً با گلخانه های سنتی متفاوت هستند. گلخانه ها معمولاً دارای سازه های شیشه ای و فلزی با هزینه های ساخت بالاتر هستند، جایی که گیاهان در ظروف جدا از خاک طبیعی رشد می کنند. در مقابل، تونل های مرتفع از پلی اتیلن، پلاستیک یا سازه های کمانی پوشیده از پارچه با کسری از هزینه استفاده می کنند، با محصولات کاشته شده مستقیماً در خاک بهبود یافته یا بسترهای مرتفع - حفظ یک محیط رشد طبیعی تر.
این تمایز تأثیر قابل توجهی بر اقتصاد کشاورزی دارد. مقرون به صرفه بودن تونل های مرتفع، آنها را برای کشاورزان بیشتری، به ویژه کسانی که سرمایه محدودی دارند، در دسترس قرار می دهد. علاوه بر این، تونل های مرتفع تهویه و شرایط نور طبیعی بهتری را نسبت به گلخانه ها ارائه می دهند و رشد سالم تر گیاهان را ارتقا می دهند.
تونل های مرتفع چیزی بیش از گسترش فصل را نشان می دهند - آنها بهبودهای جامعی را در بهره وری کشاورزی ارائه می دهند:
با تنظیم دما و رطوبت داخلی، تونل های مرتفع از محصولات در برابر یخبندان، باران شدید و بادهای شدید محافظت می کنند. این امر کاشت زودهنگام بهار، برداشت دیرتر پاییز و به طور بالقوه تولید در تمام طول سال را امکان پذیر می کند - به طور چشمگیری بهره وری زمین را افزایش می دهد.
شرایط رشد کنترل شده، سلامت گیاه و ارزش غذایی را بهینه می کند. تحقیقات نشان می دهد سبزیجات پرورش یافته در تونل های مرتفع حاوی سطوح ویتامین بالاتر و تجمع قند بهتری نسبت به همتایان کشت شده در مزرعه هستند.
محیط محافظت شده آبیاری و کوددهی دقیق را امکان پذیر می کند، با سیستم های قطره ای که آب و مواد مغذی را مستقیماً به ریشه های گیاه می رسانند. مطالعات نشان می دهد که تونل های مرتفع با آبیاری قطره ای می توانند مصرف آب را بیش از 50٪ در مقایسه با روش های سنتی کاهش دهند.
مانع های فیزیکی نفوذ آفات را به حداقل می رساند و در عین حال استراتژی های مدیریت تلفیقی آفات را امکان پذیر می کند. این رویکرد استفاده از آفت کش ها را کاهش می دهد، هزینه های تولید را کاهش می دهد و ایمنی مواد غذایی را بهبود می بخشد.
محصولات تونل های مرتفع که به صورت محلی رشد می کنند، انتشار گازهای گلخانه ای حمل و نقل را تا 80٪ در مقایسه با جایگزین های حمل شده کاهش می دهند. ورودی های شیمیایی کاهش یافته بیشتر ردپای کربن کشاورزی را کاهش می دهد.
تونل های مرتفع مدیریت پایدار خاک را از طریق کشت پوششی، تناوب زراعی و کاهش شخم تسهیل می کنند - بهبود ساختار خاک، حاصلخیزی و حفظ آب در حالی که چرخه های آفات را می شکند.
در حالی که امیدوار کننده است، پذیرش تونل های مرتفع با موانع متعددی روبرو است:
تونل های مرتفع چیزی بیش از زیرساخت های کشاورزی را نشان می دهند - آنها تغییری در پارادایم به سمت کشاورزی کارآمد و زیست محیطی را تجسم می کنند. با پیشرفت فناوری و تقویت سیستم های پشتیبانی، این سازه ها نقش فزاینده ای حیاتی در تولید مواد غذایی مقاوم در برابر آب و هوا ایفا خواهند کرد و برداشت های مغذی را در عین محافظت از منابع سیاره ما ارائه می دهند.